آرزو میکنم کاش قلمی داشتم برای نوشتن که میتونستم حال دوستانم را خوب کنم
کاش میتونستم منظورمو برسونم
فکر میکنم همه ما هرروز و به خصوص در زمان سفر بیشتر از قبل به فرصت زندگی و اندازه عمرمون فکر میکنیم
بعضی از ماها که تو شرایط حادثه قرار میگیریم خیلی راحت در لحظه انچه که باید رو میپذیریم
و برخی مقاومت میکنند اما در هر حال در زمان پایان چه بخواهیم چه نخواهیم
شرایط بودن ما عوض میشه
و هیچکسی نمیدونه کدوم یکی بهتره
چه بسا در عرفان و دین مرگ را شیرینتر از زندگی دانسته اند
ناباوری، بُهت و انکار در مورد حوادث و بلایا همیشه از اولین مراحل بوده ولی انسان عموما دارای ظرفیت صبر و عادت هست و با همه چیز با گذر زمان کنار میاد
از خدا میخوام به دل بیقرار همه انهایی که عزیزی از دست دادند قرار و ارامش بده
و صبر
و حفظ کنه مهربانی و رحم و مروت رو در این روزها
درباره این سایت